পৃষ্ঠা:সুধন্বাবধ পৰ্ব্ব.djvu/৫৩

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

[ ৪৯ ]


সুধন্বাৰ শৰ বেগ অতি বিপৰীত।
গোবিন্দক ভেদিল দেখন্তে ভয়ে ভীত॥
অৰ্জ্জুনক দশ শৰে ভেদিলেক বীৰে।
ঘোড়া সবো ভূমিত পৰিল জানুশিৰে॥
শৰ পায়া অৰ্জ্জুন বিকল ভৈল ৰণে।
হেন দেখি হৃদৰে সদয় জনাৰ্দ্দমে॥
গোবিন্দ সাৰথি তুমি অৰ্জ্জুন যুঝাৰ।
সপ্তদ্বীপা বসুমতী ফুৰা চক্ৰাকার॥
শুনিয়োক পাছ কথা সুধন্বাৰ বধ।
ৰাম হৰি বোলা সবে খণ্ডোক আপদ॥

দুলৰি।

গোবিন্দ বদতি, শুনা প্ৰাণ সখি,
 দেখিলা বীৰৰ বল।
তাহাৰ শৰত,   রথ নৰহয়,
 উটি ফু যেন দল॥
আগ পাছ তুমি, একো নশুনিলা,
 প্ৰতিজ্ঞা কৰা ডাঙ্গৰ।
ঘৰে থাকি তুমি,  অগনি লগালা,
 দুৱাৰে বান্ধি হাঙ্গাৰ॥
সাগৰ জলত, পান্থোৰ মেলিলো,
 গলত বান্ধিলা শিলা।