এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[৪৬]
আজিসে তোমাৰ আনি বুজো অভিপ্ৰায়।
কৃষ্ণ হীন যুদ্ধ দেখোঁ জিনিয়ো আতাই॥
হেন শুনি জনঞ্জয় ক্ৰোধে গৈলা জলি।
তুণৰ শতেক শৰ বাছি লৈল বলী॥
যুৰি প্ৰহাৰিলা যে গাণ্ডিৱ ধনুৰ্গুণে।
পাণ্ডুৰ নন্দন বীৰ বৰ যে অৰ্জ্জুনে॥
কিৰীটিৰ শৰ আসে আকাশে প্ৰকাশি।
সুধন্বা কুমাৰে ছেদিলন্ত হাসি হাসি॥
দশ গোটা তক্ষক যেহেন নিৰন্তৰ।
অৰ্জ্জুনক শালি থৈল সুধন্বা কুমাৰ॥
ধনঞ্জয় জলি গৈল কোপে অপমানে।
শৰে শৰ কাটিলন্ত তিলৰ প্ৰমাণে॥
অগ্নি অস্ত্ৰ যুৰিলা সবেও গৈল ডৰি।
সুধন্বাৰ কটক মাৰয় সবে পূৰি॥
সবে অন্ধকাৰ ভৈল দেখি দশোদিশ।
নেদেখে সুধন্বা প্ৰজা কৰে উসমিস॥
ঘোড়াৰ পখাক পূৰি পোৰয় চামৰ।
গাৱে ফিৰি ফিৰি পোৰে পথা যে শৰৰ॥
ওপৰে নুৰই পক্ষী ডৰে মৰিবাক।
আটাস পাৰয় হংসধ্বজৰ কটক॥
সমস্ত সেনাৰ বস্ত্ৰে লাগিল অগনি।
ব্ৰাহি ত্ৰাহি বোলে সবে মিলিল বিঘিনি॥
