পৃষ্ঠা:সুধন্বাবধ পৰ্ব্ব.djvu/৪৯

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

[৪৫]


শ্বেত চাৰি ঘোড়া জলে ধ্বজবানৰৰ।
হাতত গাণ্ডিৱ ধনু লৈল দিবাশৰ॥
ক্ষয় নাহি দুই তৃণ পিঠীত বান্ধিল।
হেন ধনঞ্জয় বীৰ সুধন্বাক ধাইল॥
অল্প বয়সত তোৰ বৰ পৰাক্ৰম।
দক্ষিণ দিশক পঠাও চাহি আস যম॥
ভাৰত যুদ্ধত ৰণ কৰিলোঁ বিস্তৰ।
সাম্ফল মুনিষ বাছি বৰ বৰ বীৰ॥
প্ৰাণান্তিক বেলাত সুমৰ ইষ্টদেৱ।
মই তোক মাৰি্বোঁ ৰাখন্তা নাহি কেৱ॥
সুধন্বা বোলয় শুনা পাণ্ডুৰ নন্দন।
গোবিন্দ সাৰধি বলে জিনিলাহা ৰণ॥
আছোক অৰ্জ্জুন তোক তিনি লোক পাৰে।
পলোৱাই খেদে জালোৱাই ধৰি মাৰে॥
আজি যে গোবিন্দ নাহিকান্ত কিকৰিবা।
মোহোৰ হাতৰ আজি সেন্থৰে নেৰাইবা॥
যশক লভিবো মই তোহোক মাৰিবো।
এহি ঘোটকতে পুনঃ যজ্ঞ আম্ভিবো॥
কৌৰৱ দলৰ যুদ্ধে মুনিষ যুঝাৰ।
পৃথিবী মণ্ডলে যশ বহিল যাহাৰ॥
কৌৰৱক মাৰি তোৰ এতমান গহ।
মোহাৰ হাতৰ প্ৰহানেক তুমি সহ॥