এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[২৪]
সুধিবাক প্ৰতি আমাক পঠাইলে,
কি শান্তি কৰিবো তাক।
তপত তৈলত, পেলাইবাক চাওঁ
আজ্ঞাক কৰো আমাক॥
লিখিতে বোলন্ত, দদা হংস তুমি,
বুজিলা ৰাজাৰ কথা।
আপোন পুত্ৰক, দণ্ড নকৰয়,
বাক্যক কৰে অন্যথা॥
হৰিশ্চন্দ্ৰ ৰাজা, সত্যত থাকিয়া,
ব্ৰাহ্মণক দিয়া দান।
আপুনি চণ্ডাল, ঘৰত থাকিয়া,
পাইলা বহু অপমান॥
দৈব যোগে তাৰ, পুত্ৰ মৰিলেক,
খাইলেক তক্ষক সাপে।
চণ্ডাল স্বৰূপে, খেদি ধৰি যাই,
বস্ত্ৰ কাঢ়ি লৈল বাপে॥
তথাপি নৃপতি, সত্য নেৰিলেক,
অনন্তৰে প্ৰতিকায়।
দিব্য বিমানত, স্বৰ্গে চলি যাই,
ভৈলা পাছে জয় জয়॥
ইটো নৃপতি, বচন অদৃঢ়,
কাৰ্য্যত সকলে বাজ।
