এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[১০]
হেন যেবে আদেশ কৰিলা নৰেশ্বৰ।
দুন্দুভি বজায়া জনাইলন্ত নিৰন্তৰ॥
স্ত্ৰী সবো আসিলা ৰাজাৰ আজ্ঞাপালি।
গোবিন্দ আসিব বুলি চাহন্ত নিহালি।
বৰ বৰ গৃহে চড়ি চান্ত নাৰীলোকে।
অৰ্জ্জুনৰ সেনা চানি আছে জাকে জাকে।
ৰোগ ব্যাধি নাহি পতিব্ৰতা ধৰ্ম্ম ফলে।
ষাঠী আশী বৰিষ যুবতী কান্তি জলে॥
নপকয় কেশ নলৰয় দান্ত তাৰ।
পূৰ্ণিমাৰ চন্দ্ৰ যেন বদন আকাৰ॥
ইজনী সিজনী বোলে কোন গোট হৰি।
আউৰ জনী দেখাৱে আঙ্গুলি তৰি তৰি॥
শ্বেত চাৰি গোটা ঘোড়া দেখা ৰথ খান।
ৰথ জেঠি উপৰে বানৰ হনুমান॥
কৃষ্ণ কলেৱৰ কুন্তী সুত ধনঞ্জয়।
তাহাক গোবিন্দ বুলি জানিবা নিশ্চয়ে॥
আউৰ জনী বোলে হেৰা সখি শুন শুন।
দৈৱকীৰ সুত হৰি সমৰে নিপুণ॥
নীল মেঘ বৰ্ণ যেন শৰীৰ সুঠান।
ভালেতো মোহিলে গোকুলৰ নাৰীগণ॥
শ্ৰীমন্ত পুৰুষ দেখি দয়ালাগে আতি।
কত পুণ্য কৰিলেক গোৱালিনী জাতি॥
