পৃষ্ঠা:সুধন্বাবধ পৰ্ব্ব.djvu/১৩

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

[৯]


বাম হাতে আৰণ ধৰিয়া শৰলৱে।
উলস মালস কৰি খাণ্ডা নচুৱাৱে॥
কৃষ্ণক দেখিবো বুলি মনে কৌতুহল।
আমাসাৰ হৈব আজি জন্মৰ সাম্ফল॥
দশে পাঞ্চে মিলি আসি বজাৱে চাপৰি।
জয় নাৰায়ণ বুলি হাসে ৰিঙ্গপাৰি॥
ঢাক ঢোল মৃদঙ্গ বজাৱে শাণ্ডি আলি।
একজন ওজা হৱে আৰ সৱে পালি॥
সকলো প্ৰজাৰ ৰঙ্গ ঢঙ্গ অতিৰেক।
কৃষ্ণক দেখিবো বুলি নাচয় প্ৰত্যেক॥
হংসধ্বজ মহাৰাজা আতি বুদ্ধিমন্ত।
বলে বিদ্যে বচনে সবাকো তুষিলন্ত॥
আৰু অদভূত কৰ্ম্ম কৰি মহাৰাজ।
গজ স্কন্ধে চৰিয়া ফুৰিলা সামৰাজ॥
যুবা বৃদ্ধ শিশু আৰু আছে যত যত।
পাণ্ডবী যুদ্ধক লাগি আসোক সমস্ত॥
এনয় আদেশে নাসে পুত্ৰ ভ্ৰাতৃচয়।
সত্যে সত্যে মাৰিবোহোঁ তৈলত পেলায়॥
তাম্ৰজকা উপছায়া গোটে নিয়া তৈল।
অগ্নিজালি তপ্ত কৰিলেক কৌতুহল॥
গিৰ গিৰ শবদ শুনয় ঝাত ঝাত।
প্ৰাণান্তিক শাস্তি কৰি মাৰিবোহোঁ তাত॥