এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯০
সীতা হৰণ নাটক।
উৰিছে শগুণ মুৰৰ ওপৰে,
কা কা স্বৰে ৰতিছে কাউৰী।
তাতে আৰু
লৰিছে সঘণে–
ৰামৰ নয়ন মোৰ,
অন্তৰে লাগিছে শুন্য ভাব!
দেখি এই অমঙ্গল
নোৱাৰো কৰিব থিৰ মনত তিলেকো
নেদেখিলে জানকীৰ মুখ।
নিৰাশ্ৰয়া বৈদেহীক শূন্যঘৰে এৰি—
নকৰিলা উপকাৰ মোৰ।
নেজানো কিআছে আজি
আমাৰ কপালে।
লক্ষণ— নাই মোৰ অপৰাধ।
আজ্ঞাধীন সততে লক্ষ্মণ,
জানকীৰ আদেশেৰে
তোমাৰ বিপদ ভাবি,
আহিলো অৰণ্যে দাস
তোমাৰ মঙ্গল বাঞ্চা কৰি।
নহ’বা অস্থিৰ,
