এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৬
সীতা হৰণ নাটক।
সীতা— (মনে মনে) এইজন কোনোবা মহা যোগী
আহিছে হবলা। নহলে নো এই বনৰ
মাজত এই দৰে শিৱৰ নাম কোনে
গাবহি! ভালে মান দিন কোনো ঋষি
মুনিৰ লগত দেখা সাক্ষাত হোৱা নাই,
মোৰ ভাগ্য গুণেৰেহে এওঁ আহিছে।
( প্ৰকাশকৈ )
কোন তুমি যোগীবৰ!
কিবা কাৰ্য্যে আহি
পৰ্ণ কুটিৰত কৰিলা অৰ্পণ পদ?
যোগী— গুণৱতী।
ৰাৱণ নামেৰে—
কুবেৰৰ ভাই হওঁ
শিৱৰ উদ্দেশ কৰি
যোগ কৰোঁ চিৰকাল অৰণ্যৰ মাজে
শিৱ ভক্ত বুলি
জানে মুনিগণে মোক
কৰে আৰু অশেষ শম্মান।
ক্ষুধাতুৰ হই,
ভিক্ষাৰ নিমিত্তে ময় আহিলো সম্প্ৰতি।
