এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭০
সীতা হৰণ নাটক।
নিশ্চয় বুজিবা
যেনে তেনে কৰি আজি
অৱশ্যে ধৰিম তাক,
অক্ষমে বধিম প্ৰাণ তিক্ষ্ণ শৰ মাৰি
এৰাব নোৱাৰে কিন্তু ৰামৰ হাতত।
সীতা— যোৱাঁ শীঘ্ৰে নাথ!
বিলম্বে পলাব মৃগ কাননৰ মাজে।
(লক্ষ্মণে ধনুশৰ আনি দিয়ে ৰামে হাতত লই।
ৰাম— বোপা! যেতে পৰ নাহো ঘূৰি,
জানকীক নেৰিবা অকলে,
গতালোঁ তোমাৰ হাতে,
সাবধানে থাকিব লক্ষ্মণ।
(ৰামৰ প্ৰস্থান)
সীতা— লভিম অতুল সুখ
পাওঁ যদি দুখুনীয়ে সোনাৰ হৰিণ।
লক্ষ্মণ— বহু দিন দেবী,
ফুৰিছো অৰণ্যে ময়
দেখিছো নানান মৃগ
নানা জাতি বনচৰ দাসে,
দেখা শুনা নাই কিন্তু
