পৃষ্ঠা:সীতা হৰণ.djvu/৬৯

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৫
সীতা হৰণ নাটক


নাই বেচি দূৰ
হোৱাঁ মামা, মৃগৰ আকাৰ
বিলম্বৰ নেদেখোঁ কাৰণ!
মাৰিচ— হে প্ৰভু! কমললোচন!
মুক্তি দিবা অধমক
দুখানি চৰণে—
পৰি পৰি কৰিছোঁ প্ৰণাম,
মৰ্ষিবা ভৃত্যৰ অপৰাধ।
লঙ্কাপতি!
নিজৰ দোষতে—
চিন্তিলা নিজৰ মাৰ
আনৰো কৰিলা সৰ্ব্বনাশ!
নিদ্ৰিত সিংহক অকালে জগাই
কৰিলা কণক লঙ্কা শ্মশান সদৃশ!
হে জন্ম ভূমি!
তোমাৰ অভাগা পুত্ৰ অধম মাৰিচে
দণ্ডৱতে কৰিছো প্ৰনাম,
দিয়া মাতৃ দাসক বিদায়।
সোণাৰ নগৰ!