এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৯
সীতা হৰণ নাটক।
সীতা সতী সোণাৰ লঙ্কাৰ;
নেৰিবা সুযোগ এই
কৰাঁ দাদা বলে ছলে সীতাক হৰণ
নিশ্চয় স্বৰ্গৰ সুখ লভিবা তেতিয়া।
দিলোঁ ময় বাতৰি মাথোন;
যেনে ইচ্ছা হয় মনে কৰা তেনেমতে।
(শূৰ্পৰ প্ৰস্থান)
ৰাৱণ— মন্ত্ৰিবৰ!
যাওঁ ময় মাৰিচৰ পাশে;
আজ্ঞা কৰাঁ সাৰথিক
তুৰন্তে আনক মোৰ পযুক্ত ৰথ।
মন্ত্ৰি— মহাৰাজ।
নেদেখোঁ মঙ্গল।
জানকী হৰিলে তুমি
নোৱাৰাঁ ৰাখিব লঙ্কা
ছাৰখাৰ কৰি ৰাঘৱে;
নষ্ট হ’ব তোমাৰ এই অমূল্য শৰীৰ।
ৰাৱণ— নেমানে প্ৰবোধ মোৰ মনে,
নিতান্তই হৰিম জানকী।
আজ্ঞা দিয়া সাৰথিক নকৰি পলম।
