এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৭
সীতা হৰণ নাটক।
ৰাজ কাৰ্য্যে নকৰিবা মন,
শুভাশুভ আপোনাৰ—
নোৱাঁৰা বুজিব তুমি,
মিছাতে লভিলা বৰ,
মিছাতে পূজিলা শিৱ,
হ’ল ভ্ৰষ্ট সৱে এতিয়াই।
বনবাসী নৰে—
কৰিলে দণ্ডক প্ৰাণী হীন;
ৰাখিলে অখ্যাতি কেনে স্বৱৰ্ণ লঙ্কাৰ?
ধিক্ বাহুবল,
ধিক্ ধিক্ লঙ্কেশ্বৰ নামে।
ৰাৱণ — স্নেহৰ ভগিণী।
কোৱাঁ চোন বাৰু
কি অস্ত্ৰ ৰামৰ হাতে,
আছেনে সাৰথি-ৰথ,
কেনেকুৱা ৰামৰ আকৃতি।
শূৰ্প — দাদা! শ্ৰীৰাম মনিষ মাখো,
নাই ৰথ সাৰুখি সহায় তাৰ
কৰে যুদ্ধ হাতে ধৰি ধনুধৰি৷
কিন্তু
[৫]
