পৃষ্ঠা:সীতা হৰণ.djvu/৩৪

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩০
সীতা হৰণ নাটক।


কিহেতু অকালে আহি—
বাঞ্চি লাল নিজৰ মৰণ?
খৰ— ফল মুলা হাৰি।
পৰিলি ফান্দত—
নোৱাৰ সাৰিব আৰু অধম মনিষ!
তিৰোতাৰ কাণ নাক কাটি,
কাৰ্য্যতে দেখালি তোৰ বীৰৰ চিনাকি
ৰাম— নিৰ্ব্বোধ ৰাক্ষস!
নডৰো মুখৰ বাক্যে তোৰ!
ক্ষত্ৰিয় কুলৰ বীৰচুড়ামনি ময়,
কৰ যুদ্ধ মুঢ়মতি
যদি নাই প্ৰাণৰ মমতা,
নতুবা পলাই যা অবোধ দুৰ্ম্মতি!
(খৰ ও ৰামৰ যুদ্ধ )
খৰ— (হাতত শূললৈ) ভিখাৰি মানৱ!
নহ তয় সামান্য তপসী
বুজিলোঁ প্ৰমাণ তোৰ!
কিন্তু নেপাৱ নিস্তাৰ আজি,
ললো এই মহাশূল,
ব্যৰ্থকৰ সাধ্য আছে যদি;