এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৮
সীতা হৰণ নাটক
(ৰাম ও ৰাক্ষসৰ যুদ্ধ, দূষণ আৰু কেতবোৰ
সেনাৰ মৃত্যু)
১ম-সেনা— (আনটোলৈ চাই) হেৰ’ বোপাই!
আমাৰ ফালে দেখোন গতি কিবা যেন
হে পাইছোঁ। যি সেনাৰ লগত সাদিন
সাত ৰাতি যুদ্ধ কৰি ইন্দ্ৰয়ো গাৰ নোম
এডাল লৰাব নোৱাৰিলে, তেনে সেনা
দেখোন এই মানুহ পাতে মাৰি খাস্তাং
কৰিলে! দূষণৰ ফালে খতম হ’ল
এতিয়া আমি আৰু কেনেকৈ সাৰিম।
২য়-সেনা— ময়ো তাকেহে ভাবিছোঁ! এইটো কম
মানুহ নহয়। দূষণকো মাৰিলে, আৰু
আমাৰ সেনা বোৰৰ ফালেও আইধা
পেলালে! কি মানুহ তোৰ লগত
খাইমুৰী শূৰ্পণখাই ৰণখণ লগালেহি!
৩য়-সেনা— এৰা; গতি বিষম হে! ময় এটা বুদ্ধি
পাতিছো আমি ৰণ কৰি মিছাতে
কেলেই মৰোঁ! শূৰ্পই ৰণ লগাইছে
শূৰ্পৰ ভাই ককাই মৰক; আমি কিয়
মৰোঁ? ব’ল অ’ আমি গুচি যাওহত।
