এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২১
সীতা হৰণ নাটক।
কিম্বা ভীৰু নৰ
গ’ল ভয়ে পঞ্চৱতী এৰি?
শূৰ্প— চকু পছাৰতে
বধিলে সকলো বীৰ
নেথাকিল এজনৰো শেষ।
ময় হত ভাগী
কথমপি আহিলোঁ পলাই;
চোৱাছোন কি ঘটিল গতি
জেটুলিপকাই ধৰি—
ছিৰিলে কাপোৰ,
কৰিলে ৰাঙলী দেহ মোৰ।
দূষণ— অদ্ভুত ঘটনা।
চৌধ বীৰ তুৰন্তে নাশিলে,
নহয় সামন্য নৰ সিটো।
খৰ— যেনেকি নহক,
নোৱাৰে শাৰিব আৰু,
খৰৰ হাতত হ’ব নিশ্চয়ে প্ৰলয়।
আজ্ঞা কৰাঁ বীৰ গণে,
আজি ৰাতি কৰোক বিশ্ৰাম,
থাকোক যুদ্ধৰ সাজে সাজি,
