এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০
সীতা হৰণ নাটক।
নুবুজি নিজৰ হিতা হিত
চিন্তিললি মহামাৰ নাক কাণ কাৰ্টি,
ৰাক্ষসৰ হাতত তোৰ অখণ্ড মৰণ;
কোনে তোক নিস্তাৰিব আজি?
(শূৰ্পৰ প্ৰস্থান)
ৰাম— বোপা। নকৰিলা ভাল কাৰ্য্য!
নেজানো কিকৰে আজি দুষ্টাৰাক্ষসীয়ে।
বলা যাওঁ অশান্তি কুটিৰে।
লক্ষ্মণ— দাদা। নকৰিবা ভয়,
কি কৰিব পাৰে ৰাক্ষসীয়ে।
(তিনিওৰে প্ৰস্থান)
⸻⸻
দ্বিতীয় দৰ্শন।
দণ্ডক আশ্ৰম।
দুজন ঋষি জুই ধৰি যজ্ঞৰ আয়োজন কৰি হাতত
শ্ৰুব শ্ৰুস্ লৈ বহে।
১ম ঋষি- যাগ যজ্ঞ সবে নষ্ট হ’ল;
দুৰাচাৰ পিশাচ জাতিয়ে—
