পৃষ্ঠা:সীতা.pdf/২৮

১৮

[২য় অ ৩য় দৃ

সীতা

লক্ষ্মণ,যোৱাঁ। পূৰ্ণ কৰা অভীষ্ট মনৰ।

লক্ষ্মণ—

(বিষাদেৰে) সীতাৰ স্মৃতিও আজি হ’ল নিৰ্ব্বাসিত। যিবা আজ্ঞা, বিদায় মাগিছো প্ৰভু। (যাব খোজে)

ৰাম—

ক্ষন্তেক অপেক্ষা কৰাঁ, শুনা, বিস্ময়ৰ হওক ভঞ্জন। ৰক্ত মাংসে গঢ়া কোনো নাৰী মূৰুতিক প্ৰেম প্ৰীতি ভাবে ভৰা কোনো ৰমণীক নতুবা যৌবন পূৰ্ণা কোনো ৰূপসীক ৰাঘবে নিদিয়ে স্থান সীতাৰ স্থানত, হিয়া মোৰ আছে ভৰি সীতা সৌৰভেৰে। সেই সীতা, সেই স্মৃতি, সেই মোৰ ধ্যান মুৰুতিক দিবা নিশি জৰা যোৰ অশ্ৰুৰে ধুৱাই নিজৰ হাতেৰে মই সুবৰ্ণত কৰিম প্ৰকাশ। সুবৰ্ণ প্ৰতিমা সেই দেবী জানকীৰ অন্তৰ ভাবৰ মোৰ নবীন বিকাশ, সেই মুৰুতিক ৰামে কৰিব বিবাহ নোহে অন্য কোনো মানবীক। বিৰাজিব সেই সীতা, স্বৰ্ণ-সীতা ৰামৰ কাষত অশ্বমেধ হ’ব সমাপন, আৰু পূৰ্ণ হ’ব মোৰ দেবি-আৰাধন।