এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
[ ১ম অ ১ম দৃ
সীতা


ৰাম— (হাঁহি) ৰামৰ হৃদয়েশ্বৰীক পদ-সেৱাৰ ভাৰ ৰামে নিদিয়ে প্ৰিয়ে। যৌবনৰ সুকোমল কল্পনাৰ প্ৰতিমা, ৰামৰ জীৱনৰ শান্তিৰ, প্ৰেমৰ, স্নেহৰ, সজীব কবিতা তুমি সীতা। সেই সীতাক ৰামে — তোমাক বিমৰ্ষ দেখিছো কিয় প্ৰিয়ে?
সীতা— একো নহয় প্ৰভু।
ৰাম— মাতৃত্বৰ সূচনাত অপ্ৰীতিকৰ কথা চিন্তা কৰি নিৰ্বানন্দ ভাবে থাকিব নেপায় সীতা। কি চিন্তা কৰিছা?
সীতা— প্ৰজাৰ মনোৰঞ্জনৰ বাবে, আৱশ্যক হ’লে, সীতাকো বিসৰ্জ্জন দিব বুলি আপুনি বোলে প্ৰতিজ্ঞা কৰিছে নাথ।
ৰাম— হাঃ হাঃ সেই প্ৰতিজ্ঞা পালনৰ কেতিয়াও আৱশ্যক নহব প্ৰিয়ে। সীতাৰ বিসৰ্জ্জন, ৰামৰ অযোধ্যা ত্যাগ, অযোধ্যাৰ প্ৰজাই স্বপ্নতো কামনা নকৰে। হাঃ হাঃ হাঃ এরেনে তোমাৰ চিন্তাৰ কাৰণ গীতা?
দূৰত প্ৰহৰী— ৰাজকাৰ্য্যত দুৰ্ম্মুখ ৰঘুপতিৰ চৰণ দৰ্শন অভিলাষী।
ৰাম— (প্ৰহৰীক) আহক।

( দুৰ্ম্মুখৰ প্ৰবেশ )

দুৰ্ম্মুখ— ৰঘুনন্দনৰ পদকমলত দণ্ডৱৎ।
ৰাম— কি সম্বাদ দুৰ্ম্মখ?
দুৰ্ম্মুখ— প্ৰভু, গোপনীয় বাৰ্ত্তা।
ৰাম— (সীতাক ) দেবি গোপনীয় ৰাজ-কাৰ্য্য।
সীতা— ভাল প্ৰভু, অপৰ কক্ষত মই অপেক্ষাকৰোগৈ। (প্ৰস্থান)
ৰাম— কি সম্বাদ কোৱা দুৰ্ম্মুখ।
দুৰ্ম্মুখ— দাসক অভয় দিয়ক প্ৰভু।
ৰাম— ৰাজ-কাৰ্য্যত ৰামচন্দ্ৰৰ অভয়ৰ প্ৰয়োজন নাই। —কিয় দুৰ্ম্মুখ, কিয় তুমি ইমান অস্থিৰ হৈছা? কি সম্বাদ শীঘ্ৰে কোৱাঁ।