এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
২
[ ১ম অ ১ম দৃ
সীতা
ৰাম— | (হাঁহি) ৰামৰ হৃদয়েশ্বৰীক পদ-সেৱাৰ ভাৰ ৰামে নিদিয়ে প্ৰিয়ে। যৌবনৰ সুকোমল কল্পনাৰ প্ৰতিমা, ৰামৰ জীৱনৰ শান্তিৰ, প্ৰেমৰ, স্নেহৰ, সজীব কবিতা তুমি সীতা। সেই সীতাক ৰামে — তোমাক বিমৰ্ষ দেখিছো কিয় প্ৰিয়ে? |
সীতা— | একো নহয় প্ৰভু। |
ৰাম— | মাতৃত্বৰ সূচনাত অপ্ৰীতিকৰ কথা চিন্তা কৰি নিৰ্বানন্দ ভাবে থাকিব নেপায় সীতা। কি চিন্তা কৰিছা? |
সীতা— | প্ৰজাৰ মনোৰঞ্জনৰ বাবে, আৱশ্যক হ’লে, সীতাকো বিসৰ্জ্জন দিব বুলি আপুনি বোলে প্ৰতিজ্ঞা কৰিছে নাথ। |
ৰাম— | হাঃ হাঃ সেই প্ৰতিজ্ঞা পালনৰ কেতিয়াও আৱশ্যক নহব প্ৰিয়ে। সীতাৰ বিসৰ্জ্জন, ৰামৰ অযোধ্যা ত্যাগ, অযোধ্যাৰ প্ৰজাই স্বপ্নতো কামনা নকৰে। হাঃ হাঃ হাঃ এরেনে তোমাৰ চিন্তাৰ কাৰণ গীতা? |
দূৰত প্ৰহৰী— | ৰাজকাৰ্য্যত দুৰ্ম্মুখ ৰঘুপতিৰ চৰণ দৰ্শন অভিলাষী। |
ৰাম— | (প্ৰহৰীক) আহক। |
( দুৰ্ম্মুখৰ প্ৰবেশ )
দুৰ্ম্মুখ— | ৰঘুনন্দনৰ পদকমলত দণ্ডৱৎ। |
ৰাম— | কি সম্বাদ দুৰ্ম্মখ? |
দুৰ্ম্মুখ— | প্ৰভু, গোপনীয় বাৰ্ত্তা। |
ৰাম— | (সীতাক ) দেবি গোপনীয় ৰাজ-কাৰ্য্য। |
সীতা— | ভাল প্ৰভু, অপৰ কক্ষত মই অপেক্ষাকৰোগৈ। (প্ৰস্থান) |
ৰাম— | কি সম্বাদ কোৱা দুৰ্ম্মুখ। |
দুৰ্ম্মুখ— | দাসক অভয় দিয়ক প্ৰভু। |
ৰাম— | ৰাজ-কাৰ্য্যত ৰামচন্দ্ৰৰ অভয়ৰ প্ৰয়োজন নাই। —কিয় দুৰ্ম্মুখ, কিয় তুমি ইমান অস্থিৰ হৈছা? কি সম্বাদ শীঘ্ৰে কোৱাঁ। |