এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫০
সীতাহৰণ-কাব্য
লইয়া বহিও দূৰে; আতঙ্কিতা যাতে
নোহে সতী। শীঘ্ৰগতি যাওঁ ৰক্ষোৰণে।”
শুনিয়া স্বামীৰ বাক্য, স্বামীগত-প্ৰাণা
উত্তৰিলা বিধুমুখী, “বিধুকুলাঙ্গনা।
ইদাসী, হে দাসীকান্ত! পদাব্জে তোমাৰ
প্ৰাৰ্থিছে বিনয়ে, ত্যজা ৰক্ষসহ বাদ।
চলা বন পৰিহৰি। কি কাম সমৰে?
পদে পদে সুবিপদ, পদে পদে কাঁটা,
ধৰণী কণ্টকময়ী, বিধাতা বিমুখ
যাৰ প্ৰতি। ত্যজা ৰণ মিনতি চৰণে।
ভাবি চোৱা ভাগ্যে কত ঘটিছে অশুভ।
শৈশবে ৰাক্ষস সহ ঘটালে বিবোধ।
বিশ্বামিত্ৰ; ক্ষোৰণে কোমল শৰীৰ
ক্ষত হল শৰানলে। পথে ভৃগুপতি
ঘটালে বিবাদ, যৰে ফিৰিলা অযোধ্যা
ভাঙ্গিয়া ধূৰ্জ্জটি-ধনু মোক পৰিণয়ি।
ৰাজ্য অভিষেক হেতু হল আয়োজন;
আনন্দিত নৰনাৰী; দেখিও ভাবিয়া
বিড়ম্বনা বিধাতাৰ! মন্থৰা কুমন্ত্ৰে
কুমন্ত্ৰিলে কৈকেয়ীক, কৰিলে বিষাক্ত
দুগ্ধ যেন বিষ যোগে; সেহি দুগ্ধাস্বাদে
ধূৰ্জ্জটি—শিব। পৰিধাম—বিয়া কৰি।
