পৃষ্ঠা:সীতা-হৰণ কাব্য.djvu/৬

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

[ ৵৹ ]

‘ইটো’ ‘সিটো’
(১)
কি লেখিছে সেই জন
কৰি ভাষা আশোভন?
অমিত্ৰ-অক্ষৰ ছন্দে কি কৰে ৰচন
নোহে পদ্য নোহে গদ্য,
কিবা লেখে মূৰ্খে অদ্য,
অনুকৰি বাঙ্গালাৰ শ্ৰীমধুসূদন॥
(২)
‘ইটো’ ‘সিটো’ ব্যৱহাৰ,
শুদ্ধ নাহি হোৱে বাৰ,
‘ইতো’ স্থানে ‘ইটো’ লেখে ‘সিতো’ স্থানে ‘সিটো’।
সিজনে কবিতা গঁথা,
কেলে লাজৰ কথা,
হেন উচ্চ আশা নোহে উচিত স্বপ্নতো॥
(৩)
অসমীয়াৰ পদ গান,
যেন পাপীৰ গঙ্গাস্নান,
নোহোৱা নোপজা কথা কতু শুনা নাই।
কিয় তৱে হীন জন,
কৰে হেন উচ্চ মন,
অপাৰ সমুদ্ৰ লম্ফে পাৰ হব চায়॥