এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৮
সীতাহৰণ-কাব্য
জগত বিজয়ী শূৰ, মোৰ সহোদৰ।
অন্য ভাই কুম্ভকৰ্ণ, সুৱৰ্ণ শয্যাত,
শিখৰী শিখৰ সম, আছয় নিদ্ৰিত
লঙ্কাত,—শঙ্কাত যাৰ ত্ৰিদশ শঙ্কিত—;
আৰু ভাই বিভীষণ ধৰ্ম্ম পৰায়ণ।
সমৰ-প্ৰখৰ খৰ, দুৰ্দ্দম দূষণ,
দুভাই ইবনে বসে, কৃতান্ত কিঙ্কৰ
সদৃশ। নৃমণি! মই সবাৰে স্নেহৰ
ভগিনী; নিৰ্ভয়ে ফুৰোঁ সৰ্বত্ৰ অবাধে,
নাহি ডৰ যক্ষ নৰ দেবতা কিন্নৰে।
দৰশি তোমাৰ ৰূপ, হে নৃপ-কেশৰি,
পৰাজিতা আজি দাসী! ভুলিলোঁ আপোনা;
দিলোঁ লাজে জলাঞ্জলি। জৰ জৰ হৃদি,
বিন্ধিলে কুসুম শৰে কুসুম-কাৰ্ম্মুকী।
এত দিন ধাতা অবিবাহিতা ৰাখিলা
আমাক; জানিলো হেতু, তুমি হেন পতি
ছিলা ভাগ্যে; বিধি আজি মিলাইলা নিধি
বনমাজে; বনফুলে বৰ-মাল্য গাঁথি
আনিছোঁ; পিন্ধাওঁ গলে আজিও নৃপতি।
কৰিও, তৰুণী-মন-মোহন, পূৰণ
তৰুণীৰ মনোবাঞ্ছা। লইয়া তোক
কুসুম-কাৰ্ম্মুকী— ফুলধনুধাৰী, অৰ্থাৎ কামদেৱ।।
