পৃষ্ঠা:সীতা-হৰণ কাব্য.djvu/১১

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

সীতাহৰণ-কাব্য

প্ৰথম সৰ্গ

(সূচনা)

 লক্ষ্মণ সীতাৰ সহ, পিতৃসত্য পালি,
দাশৰথি ৰঘুপতি পঞ্চবটী বনে।
তপস্বীৰ বেশে, ভক্ষি বন ফল মুল
তপস্বী-আহাৰ, যৱে ছিলা বনবাসে;
কিৰূপে ৰাৱণ বলী লঙ্কা-অধিপতি
হৰিলা জনক সুতা,—যিটো অপৰাধে
মৰিলা সবংশে পাছে ৰাক্ষস-ঈশ্বৰ
দেবকুল-অৰি—সেহি ৰামায়ণ গীত
গাইবে বাঞ্ছিছোঁ আমি মুঢ় অকিঞ্চন
অমিত্ৰ-অক্ষৰ ছন্দে, হেʼ মাতঃ বাগ্দেৰি।
যি ছন্দে গাইলা বহু মধুময় গীত।
তব অনুগ্ৰহে অতি প্ৰিয় পুত্ৰ তব
শ্ৰীমধুসূদন বঙ্গ-কবিকুলমণি।