পৃষ্ঠা:সিপুৰীৰ বাতৰি.djvu/১৯

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

(৫৭)

  “যত কাল নৰে আত্মাৰ বলেৰে
  সুকৃতি-কৰ্ম্মেৰে মুছিব নোৱাৰে
অন্তৰত প্ৰবৃত্তিৰ সাঁচ কোনো মতে,
তত কাল জন্ম লব ঘূৰি সংসাৰতে।

(৫৮)

  “আকৰ্ষণী স্বৰ হব হে আঁতৰ
  যেৱে অন্তৰৰ প্ৰবৃত্তি বাদ্যৰ—
সিদিনা মানুহে পাব আনন্দৰ ধাম।
শান্তিৰ ৰাজ্যত লব ঈশ্বৰৰ নাম!

(৫৯)

  “ঈশ্বৰ-দৰ্শন হব সৰ্ব্বক্ষণ;
  সাধু সাধ্বী জন কৰিব কীৰ্ত্তন
ঈশ্বৰৰ মহানাম বিমল সুখত।
নহব পতন আৰু ভৱ-সংসাৰত।”

(৬০)

  দেখোঁ কত চিত্ৰ, সুথান বিচিত্ৰ,
  আশ্ৰম পবিত্ৰ, ইষ্ট বন্ধু মিত্ৰ;
অত দিনে পূৰ্ণ হল বৰ্ষ ফুৰি ফুৰি।
চালে মোৰ মুখলই নিমাতে সুন্দৰী।