এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
“থাকে নৰগণ শোকত মগন,
নাৰীৰে মিলন নোহে কদাচন;
কালত মানুহে কাম কৰিব দমন।
কাম-প্ৰবৃত্তিৰ হব তেতিয়া শোধন।
“সউ ভয়ঙ্কৰ প্ৰাচীৰ ডাঙ্গৰ,
ক্ৰোধী মানুহৰ সেয়ে জানা ঘৰ;
মৰামৰি কৰি হয় জৰ্জ্জৰিত ক্লান্ত।
ক্ৰোধ দমন হয় কালত নিতান্ত।
“সউ যে আলয় আছে থিয় হই,
লোভী নৰে পায় তাতেই আশ্ৰয়;
বিৰকতি জন্মে ভুঞ্জি বস্তু অগণন।
লোভ-প্ৰবৃত্তিৰ হয় কালত দমন।
“সউ শুক্লবৰ্ণ ঘৰ জ্যোতিপূৰ্ণ;
মোহত আচ্ছন্ন মতি-গতি ছন্ন
নৰ-নাৰী পতি-পুত্ৰ কৰিছে বসতি।
লাহে লাহে হয় তাতে মোহ নিবৃত্তি।