সিহঁতৰ কষ্ট নহয়, সেই আসনেই সিহঁতৰ বিধি। পৌৰাণিক ৮৪ আসন কেবল মাত্ৰ মানুহৰ নিমিত্তে নহয় পশু, পক্ষী, খেচৰ, ভূচৰ,উদ্ভিদাদি সকলো জীৱৰ নিমিত্তে নিৰ্দ্দষ্ট। সেই নিমিত্তেই আসনৰ এত আধিক্য। নানা কল্পিত আসনাদিৰ মানুহৰ কোনো প্ৰয়োজন নাই। যদি প্ৰত্যেক নৰনাৰীয়ে ৰাতিপুৱা আৰু গধূলি শ্ৰদ্ধা ভক্তিৰে বিৰাট পুৰুষ মঙ্গলকাৰী চন্দ্ৰমা আৰু সূৰ্য্যনাৰায়ণ জ্যোতিঃস্বৰূপ আত্মা মাতা পিতা গুৰুৰ সমুখে নমস্কাৰ, প্ৰণাম আৰু ধাৰণা কৰে আৰু পূৰ্ব্বে লেখা মতে ওঁ মন্ত্ৰ জপ কৰে তেনে সিহঁতে প্ৰাণায়াম আৰু আসনাদি আৰু একো নকৰিব। সহজে জ্ঞান হৈ মুক্ত স্বৰূপ পৰমানন্দে আনন্দ স্বৰূপ থাকিব ত্ৰিতাপ আৰু পাপাদি একেবাৰে দূৰ হব। ইয়াক নিশ্চয় সত্য সত্য জানিবা।
অগ্নি স্থাপনা
কোনো কোনো সম্প্ৰদায়ী লোকে অগ্নি স্থাপনা, অগ্নিৰ বিবাহাদি দশ বিধ সংস্কাৰ কৰি যজ্ঞাদি কৰে। অজ্ঞানতাৰ বশ হৈ সিহঁতে দশ বিধ সংস্কাৰ নকৰি কেতিয়াও যজ্ঞাদি নকৰে। শাস্ত্ৰত লেখা আছে যে, “অগ্নিগুৰুদ্বিজাতিণাং” অৰ্থাৎ অগ্নি, দেব, দ্বিজাতি অৰ্থাৎ ব্ৰাহ্মণ ক্ষত্ৰিয় আৰু বৈশ্যৰ গুৰু। 'অগ্নিমুখেন খাদন্তি দেবা” অৰ্থাৎ দেবগণে (ঈশ্বৰ পৰব্ৰহ্ম) অগ্নিমুখে আহাৰ কৰে। বিচাৰ কৰি দেখা অগ্নি দেব দ্বিজাতিৰ অনাদি গুৰু হয়। সামান্য মানুহ হৈ আপোন ইষ্ট গুৰুৰ স্থাপনা, বিবাহ জন্ম মৃত্যু প্ৰভৃতি দশবিধ সংস্কাৰ কৰা কি প্ৰকাৰে সম্ভব হয়।
