পৃষ্ঠা:সাৰনিত্যক্ৰিয়া.djvu/৮৭

৭৫

মন্ত্র জপৰ প্ৰকৰণ

ওঁ বা ওঁ সৎগুৰু এই মন্ত্র সেই শ্বাস প্রশ্বাসৰ দ্বাৰা মুখ জপাই জপ কৰিব। এই দৰে এক বা অধিক বাৰ জপ কৰিলে যেনেকৈ শ্বাস ঢুকাই যাব, পুনৰায় ওপৰত কোৱা মতে উশাহ টানি , আৰু পুনৰায় মন্ত্ৰ জপ পূৰ্ব্বৰ দৰে কৰিব। এই দৰে যত বাৰ ইচ্ছা তত বাৰ কৰিব। আৰু যি অৱস্থাতে বা যি ঠাইতে হওক ইচ্ছা হলেই জপ কৰিব। ইয়াৰ নিমিত্তে নির্দিষ্ট প্ৰকাৰৰ আসন বা স্থান ভেদ বা শুচি অশুচি একো নাই । মনে কৰা এজন মানুহ মৃত্যু শয্যাত মলাদিৰ মাজত অর্থাৎ অশুচি পদার্থদিৰ মাজত শুই আছে, সেই আসন্ন মৃত্যু সময়ত সি যি অৱস্থাত আছে শুচি বা অশুচি হওক সেই অৱস্থাত প্ৰেম আৰু ভক্তিৰ বশ হৈ যদি পূর্ণপৰব্ৰহ্ম জ্যোতিঃস্বৰূপ ও মন্ত্র জপ কৰিবৰ ইচ্ছা কৰে, আৰু অশুচি বা শয্যাত শােৱা বুলি তাৰ সেইদৰে জপ কৰা নিষিদ্ধ হয়, আৰু যদি সেই দণ্ডত তাৰ মৃত্যু হয়, তেনে সেই লােকৰ প্রাণ আনন্দ জ্ঞান স্বৰূপলৈ নগল, সি নিৰানন্দত মৰিব লাগিব, ই কেতিয়াও পূর্ণ পৰব্ৰক্ষ্ম জ্যোতিঃস্বৰুপ পৰম ন্যায়বান দয়ালু আৰু আনন্দময়ৰ অনুমােদিত হব নােৱাৰে। কাৰণ অশুচিৰেই হে শুচি হবৰ প্রয়ােজন। অশুচি অৱস্থাত শ্রেষ্ঠ কাৰ্য্য ভগবানৰ নাম ললে শুচি হয়, নতুবা অশুচি অৱস্থাত মনক আৰু অসৎ কাৰ্যত নিয়ােগ কৰা উচিত নহয়। যেনে ময়লা কাপােৰ ধােৱা উচিত, ইয়াক নুধুই আৰু মলি লগােৱা উচিত নহয়। অতএব বহোঁতে ফুৰোঁতে খাওঁতে যি সময়ত বা যি অৱস্থাতে হওক হৃদয়ত ভক্তি বা প্রেম উদয় হলেই পূর্ব্বে কোৱা মতে মনে মনে জপ কৰা বিধি। এই বিষয়ত এই দৰে সদুপদেশ সকলােৱে আপোন আপােন পৰিবাৰসকলক দিৰ ।