পৃষ্ঠা:সাৰনিত্যক্ৰিয়া.djvu/৬৯

৫৭

সূৰ্য্যনাৰায়ণ অগ্নিত আহুতি প্রদান

নোৱাৰে। সুতৰাং ধৰ্ম্ম কাৰ্য্য অৰ্থাৎ সাধনাও সুচাৰুৰূপে বা আদৌ নহয়। জীৱই যে সংসাৰত থাকি সদায় নানা প্ৰকাৰ কষ্ট ভোগ কৰে, সাধন বল নথকাই তাৰ একমাত্ৰ কাৰণ। এই নিমিত্তে অনাদি সনাতন ধৰ্ম্মত প্ৰথমৰে পৰা ল'ৰা কালত বিদ্যাৰ লগে লগে ধৰ্ম্ম অৰ্থাৎ ঈশ্বৰ বিষয়ক জ্ঞান আৰু মুক্তি উপাৰ্জ্জন কৰি সংসাৰত সোমোৱা ব্যবস্থা আছে। ব্ৰাহ্মণ ক্ষত্ৰিয় আৰু বৈশ্য়সকলৰ যেতিয়া উপনয়ন হয় তেতিয়া সদুপদেশ আৰু সৎশিক্ষা আৰু দীক্ষা দিয়া হয়। তেতিয়া সিহঁতক এইমাত্ৰ কোৱা যায় যে আজিৰ পৰা তুমি দ্বিজ হৈছা। তোমাৰ কাৰ্য্য ব্ৰহ্মচৰ্য্য অবলম্বন কৰি বেদপাঠ কৰা, “ওঁ” মন্ত্ৰ ব্ৰহ্ম গায়ত্ৰী জপ কৰা, অগ্নিত আহুতি দিয়া আৰু সাবিত্ৰী জগৎজননী বুলি বিৰাট সূৰ্য্যনাৰায়ণক ধ্যান ধাৰণা কৰা।এইসকল কাৰ্য্য কৰিলে তোমাৰ জ্ঞান হৈ মুক্তি হব, আৰু ব্যবহাৰিক পাৰমাৰ্থিক উভয় কাৰ্য্য সিদ্ধি হব।
 উপনয়ন হবৰ সময়ত বেদ পাঠ কৰিবলৈ কোৱাৰ কাৰণ এই যে বেদ পাঠ কৰিলে ঈশ্বৰ অৰ্থাৎ পূৰ্ণপৰব্ৰহ্ম জ্যোতিঃস্বৰূপ গুৰু সত্য আছে মনত বিশ্বাস হব আৰু মন পবিত্ৰ হব। “ওঁ” মন্ত্ৰ আৰু ব্ৰহ্ম গায়ত্ৰী জপ কৰিবৰ কাৰণে কোৱাৰ অৰ্থ এই যে পূৰ্ণপৰব্ৰহ্ম জ্যোতিঃস্বৰূপৰ নাম ওঁ আৰু ব্ৰহ্ম গায়ত্ৰী, সেই মন্ত্ৰ বা নাম লৈ তেওঁক মাতিব। সূৰ্য্যনাৰায়ণক সাবিত্ৰী বুলি ধাৰণ কৰিবৰ কাৰণে কোৱাৰ অৰ্থ এই যে নিৰাকাৰ ব্ৰহ্মক প্ৰথমে ধাৰণ কৰিব নোৱাৰিব, নিৰাকাৰ ব্ৰহ্ম প্ৰত্যক্ষ সাকাৰৰূপ তেজোময় জ্যোতিঃ সূৰ্য্যনাৰায়ণ বিৰাটৰূপে বিৰাজমান আছে, এই নিমিত্তে পৰমাত্মাৰ ৰূপ আৰু আনাৰ ৰূপ সূৰ্য্যনাৰায়ণ জ্যোতিঃস্বৰূপ বুলি ধাৰণ কৰি, নিৰাকাৰ সাকাৰ পূৰ্ণৰূপে উপাসনা কৰিব। জ্যোতিঃস্বৰূপ