পৃষ্ঠা:সাৰনিত্যক্ৰিয়া.djvu/১০৬

৯৪ সাৰনিত্যক্ৰিয়া

কেবল কষ্ট কৰা হে সাৰ হয়। এইৰূপে সকলো কৰ্ম্মৰ ভাব বুজি লাগতিয়াল কৰ্ম্ম কৰিব যাতে সকলো বিষয়ে সপৰিবৰে পৰমানন্দে আনন্দৰূপ থাকিব পাৰে, আৰু অনকো কোনো কষ্ট দিয়া নহয়।
 যাৰ জ্ঞান হয় তাৰ কৰ্ম্মফল, জন্ম, মৃত্যু প্ৰভৃতি ভ্ৰান্তি লয় হৈ জ্ঞানমুক্ত স্বৰূপে থাকে। তাৰ কাৰণ এই যে তেওঁ জ্ঞান চক্ষুৰে এইদৰে দেখে, যেনে দহোটা মানুহ শয়ন কৰি নিদ্ৰিত অৱস্থাত দহ প্ৰকাৰ স্বপ্ন দেখিছে কোনো ৰজা, কোনো দৰিদ্ৰ, কোনো পণ্ডিত, কোনো মূৰ্খ, কোনো সন্ন্যাসী, কোনো গৃহস্থ, কোনোৱে হাঁহিছে, কোনোৱে কান্দিছে ইত্যাদি। সেই দহোটা মানুহে স্বপ্নাৱস্থাত নানা প্ৰকাৰ কৰ্ম্ম কৰিছে, কিন্তু পৰস্পৰ কোনেও কাৰো স্বপ্নৰ ভাব বুজিব নোৱাৰিছে যে কোনে কি প্ৰকাৰ কি বস্তু স্বপ্ন দেখিছে, আৰু স্বপ্নাবস্থাত সিহঁতৰ মনত এই বোধ হোৱা নাই যে সিহঁতে স্বপ্ন দেখিছে। তেতিয়া সিহঁতে যি দেখিছে আৰু কৰিছে তাক সত্য সত্য বুলি সিহঁতৰ বোধ হৈছে, সেই সময়ত সিহঁতৰ কৰ্ম্মফল, জন্ম, মৃত্যু প্ৰভৃতি সকলো সঁচা বুলি সিহতে স্বীকাৰ কৰিব লাগিব। কিন্তু যি অন্তৰ্যামী মায়াৰূপে নানা প্ৰকাৰে ৰচনা কৰি সকলোৰে ভিতৰত নানা প্ৰকাৰ স্বপ্ন দেখাইছে, তেওঁ সকলোৰে ভাব বুজিছে। পাছে যেতিয়া সেই দহোটা মানুহ জাগৰিত হব তেতিয়া সিহঁতে স্বপ্নৰ সকলো ঘটনা মিছা বুলি বোধ কৰিব আৰু দেখিব যে স্বপ্ন মিছা, সেইদৰে তাৰ কৰ্ম্মফল প্ৰভৃতি সকলে মিছ। যদি স্বপ্নৰ কৰ্ম্ম সত্য হয় তেনেহলে স্বপ্নৰ কৰ্ম্ম ফলো সত্য হব। স্বপ্নৰ কৰ্ম্ম মিছ হেতুকে স্বপ্নৰ ফল জাগৰিত অৱস্থাত ভোগ কৰিব নালাগে। সেইদৰে যি সকলো অজ্ঞানৰূপ স্বপ্নত যি কৰ্ম কৰিছে সেই লোকৰ কৰ্ম্মফল,