পৃষ্ঠা:সাহিত্য সপ্তম ভাগ.djvu/৬৮

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

সঙ্গ।

সত্য শৌচ দয়া  মৌন বুদ্ধি লজ্জা
 শ্ৰী যশ ক্ষমা যত।
সম দম মহা  ভাগ্য ইটো সৱে,
 নষ্ট হোৱে দুঃসঙ্গত॥

শুনিওক এবে, অসাধু সৱৰ
 লক্ষণ কৰোঁ বিদিত।
মহা অহমিকা  নুগুছে মনত,
 সদা ক্ৰোধপৰ চিত্ত॥

দেহ-অহঙ্কাৰে  মহন্তজনক
 কৰয় নিন্দা অধিক।
ইটো দুৰ্জ্জনৰ  নলৈবেক সঙ্গ,
 ভকতি যিটো ৰসিক॥

অসন্ত সবক  নিন্দিয়া সন্তৰ
 মহিমা কৰোঁ বিদিত।
উপদেশ দিবে নলাগে, সন্তৰ
 চাপোক মাত্ৰ সন্নিত॥