এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
মহাস্বপ্ন।
সেইদিনা টোপনিত দেখিলোঁ সপোন;—
এখনি পৃথিবী তাৰ চাৰিও পিনেদি
বেঢ়ি আছে কত তৰা অনন্ত স্বৰ্গত,—-
এটি সূৰ্য্য এটি চন্দ্ৰ ভ্ৰমিছে মাজেদি।
দেখিলোঁ নিজকে মই, নৰৰূপ ধৰি
ল'ৰা, ডেকা, বুঢ়া হই তাৰে ওপৰত
ফুৰিছোঁ, কৰিছোঁ যুদ্ধ খন্তেকো নৰই
‘যোগ্য’ হ’বলই বুলি নৰ-জীৱনত।
আৰু এটি আচৰিত দেখিলোঁ ইযাত,—
চৰি যায় মানে দেখোঁ পৰিয়েহে যায়,
তথাপি সিহঁতে ভাবে ‘ডাঙৰ হইছোঁ’—
ধৰ্ম্মৰ প্ৰশ্নৰ একো ওৰ পোৱা নাই।
কিছুমান তেনেকুৱা মানুহ-জীৱকে
আপোন আপোন বুলি কৰিছোঁ মৰম,—
কাকো হ’লে পৰ বুলি থওঁ নিলগাই,
নিজৰ সুবিধা বুলি সাধিছোঁ ধৰম।
