দশৰথৰ মিত্ৰ আৰু ধৰ্ম্মজ্ঞ ৰজাসকল কিয় এনেকুৱা অধৰ্ম্মানুষ্ঠানত
প্ৰবৃত্ত হব? আৰু মিছামিছি কিয় এটি গৃহ-বিবাদৰ সূত্ৰপাত কৰিব?
ইয়াৰ উত্তৰ মন্থৰাৰ কথাত পোৱা যায়। মন্থৰাই কৈকেয়ীক কৈছেঃ—
“ভৰতৰ পৰা ৰামৰ ৰাজ্য পাব নোৱৰা মহা-ভয় আছে।”
(২) [১]এই কথাৰ পৰা অনুমান কৰিব পাৰি যে, ভৰতৰৰ ৰাজ্যত
অধিকাৰ, আছিল, আৰু ছলে বলে সেই অধিকাৰ নষ্ট কৰিবৰ
দিহা কৰা হৈছিল।
এই ষড়যন্ত্ৰ ব্যাপাৰত দশথে নিশ্চিন্ত হব পৰা নাছিল।
সদায় তেওঁ কোনো ৰকমৰ বিঘ্ন হে প্ৰতীক্ষা কৰিছিল। সেই
নিমিত্তেই ৰামক সাৱধান কৰি দিছিল।
“তোমাৰ বন্ধুসকলে মিলি আজি তোমাক অতি যতনেৰে ৰক্ষা
কৰোক; কিয়নো, এনেকুৱা কামত বহু বিঘ্ন হব পাৰে।” (৩) [২]
ভৰতৰ প্ৰতিও তেওঁৰ মহাভয় আছিল, আৰু সেই ভয়ৰ
বাবেহে তেওঁক আগ ধৰি চলেৰে নি মোমায়েকৰ ঘৰত ৰখা
হৈছিল। তেওঁ কৈছিল,—
“ভৰত মোমায়েকৰ ঘৰত থাকোতেই তোমাৰ অভিষেক হৈ
যোৱাটো মোৰ মনৰ কামনা।” (৪) [৩]
