পৃষ্ঠা:সাহিত্য-মুক্তাৱলী.djvu/১৫৫

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
তৰ্পণ।
(মহামহোপাধ্যায় ৺ধীৰেশ্বৰাচাৰ্য্যৰ প্ৰয়াণত)

১।   হিয়াভগা বিয়োগ বাতৰি
নিমিষতে বিয়পি পৰিল;
বাণীকুঞ্জ নীৰৱ, নিমাত;
—ফুলা ফুল লেৰেলি সৰিল।

২।   অমায়িক সৰল-প্ৰকৃতি,
ঋষিতুল্য আচাৰ্য্য দেৱৰ
আজীৱন কঠোৰ সাধনা,
লক্ষ্য যাৰ অনন্ত পোহৰ।

৩।   একনিষ্ঠ জ্ঞানৰ সেৱকে
নিৰমল যজ্ঞৰ কাষত;
উলাহেৰে ললেহি আসন,
জয়-মালা পিন্ধালে গলত।

৪।   দেৱ-ভাষা মথি যতনেৰে
অমৃত কৰিলে বিতৰণ;
মৰতক দেখালে উলাহে
সৰগৰ নন্দন কানন।