এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৪০
সাহিত্য-মুক্তাৱলী।
(৫)
অনন্ত বিশ্বৰ এই অসংখ্য ধূলিৰ
এটি মাত্ৰ ধূলি-কণা মই;
মোৰ অবিহনে এই বিপুল সৃষ্টিৰ
কোনো হানি কেনিও নহয়।
শ্ৰীচন্দ্ৰধৰ বৰুৱা।
⸻
ইষ্টদেৱৰ স্তুতি।
অজ্ঞান আন্ধাৰে সদা ঢাকি আছে মোৰ মন,
দিয়াঁ প্ৰভু জ্ঞানৰ পোহৰ;
ভক্তিহীন মূঢ়মতি, তুমি বিনে নাই গতি,
অন্ত কৰা মায়াৰ মোহৰ।
দুখ যদি আহে প্ৰভু, কাতৰ নহওঁ যেন,
ভাবোঁ যেন তোমাৰে সে দান;
তোমাৰ চৰণ চাই, মনে জানো বল পাই,
তোমাতেই মজি থাকে মন।
বিষয়তো থাকি যেন তোমাত নুগুচে ৰতি,
সত্য বস্তু পাওঁ দৰশন;
