পৃষ্ঠা:সাহিত্য-মুক্তাৱলী.djvu/১৩৭

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

যুধিষ্ঠিৰৰ প্ৰতি শ্ৰীকৃষ্ণ।

হেন শুনি কৃষ্ণে   মনত আনন্দে
  বুলিবে লৈলা বচন।
মোহোৰ সন্মত   শুনিয়োক আবে
  ৰাজা কৰি থিৰ মন॥

  •    *   *   *

দেৱকাৰ্য্য সাধি   প্ৰাণীহিত অৰ্থে
  যি জনে হিত আচৰে।
আত্ম প্ৰয়োজন   তাহাক বোলয়,
  জানে আক সাধু নৰে॥
ভূত প্ৰাণী অৰ্থে   দেহক এড়িয়া
  কৰে লোক উপকাৰ।
ইহ-পৰলোকে   অকল্যাণ নাহি
  যশস্যা বাঢ়ে তাহাৰ॥
উপকাৰী লোক   জানি নৰে যিটো
  কৰে মাত্ৰ উপকাৰ।
তাৰ গুণ যশ   নাবাঢ়য় জানা
  শাস্ত্ৰৰ এহি বিচাৰ॥
অশাশ্বত দেহ   নেড়িলে এড়য়,
  ইহাত বিশ্বাস নাই।
জানি সাধুজনে   আত স্পৃহা এড়ি
  যশৰাশি থৈয়া যায়॥