[ ৮১ ]
চনৰ জুলাইৰ ১৭ তাৰিখে, টমাচ চাহাবত বাজে বাকি কেইজনে সদিয়া পায় হি। বৰ দুখৰ কথা, নৈৰ পাৰৰ পৰা এজোপা গছ তেওঁৰ নাওখনত পথালিকৈ পৰাত, সদিয়াৰ নামত টমাচ চাহাবে স্বৰ্গযাত্ৰা কৰে। অসমীয়া আৰু খামতি দুয়াে ভাষাত অনেক কিতাপ আরু অনুবাদ-পুথি ৰচা হয়৷ ১৮৩৯ চনত খামতিবিলাকেৰে বিবাদ হল। সেই বিবাদতে অনেক খামতিৰ গাম মৰা পৰে, আরু খামতিবিলাকে পাই পত্ৰং দিলে। তেতিয়াই মিশ্যনাৰিবিলাকে সদিয়া এৰি আহে। ১৮৪১ চনত প্রথম অসমীয়া ধৰ্ম্মান্তৰগামীক দীক্ষিত কৰা হয়। ব্ৰন্সন চাহাবে কিছু দিন জয়পুৰত ঠাই লৈছিল। ১৮৪০ চনত তেওঁ তাৰপৰা নগা-হিললৈ উঠি যায়। ১৮৪০ চনৰ মেইৰপৰা চাইৰ বাৰ্কাৰ* চাহাবে জয়পুৰত থাকি কাম কৰি ১৮৪১ চনৰ মেইত শিৱসাগৰলৈ যায়। ১৮৪১ চনৰ মেই মাহত ব্ৰাওন আরু বাৰ্কাৰ চাহাবে শিৱসাগৰত, আরু সেই চনৰে অক্তোবৰ মাহত ব্ৰন্সন চাহাবে নগাওঁত মিশ্যনাৰি কুঠি পাতে।
১৮৪৩ চনত গুৱাহাটীত কুঠি হয়। সেই বছৰতে নগাওঁত এটা মাউৰা-ঘৰ পতা হয়, কিন্তু সি সৰহ দিন থাকিবলৈ নেপালে। ১৮৪৭ চনত রু দুজন পাদুৰি আহিল, আৰু তেতিয়া কাম আগতকৈ বহুত বলী হল। ১৮৪৮ চনত বাইবেলৰ উত্তৰকাণ্ডৰ অসমীয়া ভাঙ্গনিৰ দ্বিতীয় তাঙ্গৰণ, আরু ১৮৫০ চনত তৃতীয় তাঙ্গৰণ প্রকাশিত হয়। ১৮৫১ চনত তিনিওটা কুঠিলৈ নতুন পাদুৰি অনা হয়, আরু তিনটা বেলেগ
* The Rev. Cyrus Barker,
