পৃষ্ঠা:সাহিত্য-প্ৰবেশ.djvu/৮৬

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

[ ৭৮ ]

 

“মই গছৰ শিপাত একো চিন দিয়া নাই।” খুনলায়ে কলে, “খানি চাওক, মই শিপাতে তেতিয়া সোণৰ গুণাৰে বন্ধাইছোঁ।” শিপা খনালত, তাতে সোণৰ গুণা ওলাল, তেতিয়া খুনলায়ে কলে, “মই হে মূলৰ ৰজা, তুমি দুৱলীয়া হে।” এনে বুলি খুলায়ে ককায়েকক দ্রোহ কৰি ৰজা হবৰ ইচ্ছা কৰাত, খুনলুঙ্গে চুৰ কৰি চোমদেওক হাতত লৈ পলাই গৈ ইন্দ্ৰত জনালে গৈ। ইন্দ্ৰে শুনি শাপ দিলে যে, খুনলায়ে চিৰকাল ৰজা হৈ থাকিবলৈ নেপাব, আরু কলে, “সি যে ছল কৰি তাত ৰজা হল, তই মুংখুমুংজাও দেশত ৰজা হ গৈ। এনে বুলি কোৱাত, চোমদেওক লৈ খুনলুং আহি মুংখুমুংজাওতে ৰজা হল হি। তেওঁ ৪০ বছৰ ভােগ কৰি পুতেকহঁতক দেশ বাঁটি দি স্বৰ্গী হল।

 খুন্‌লাই মুংৰিমুংৰামতে ৰজা হৈ ৭০ বছৰ ভােগ কৰি প্রাণ এৰিলে। ইন্দ্ৰৰ শাপত তেওঁ স্বৰ্গলৈ যাব নােৱাৰিলে। তেওঁৰ পুতেক ত্যাও আই জেপত্যাংফা ৰজা হল। এওঁ ৪০ বছৰ ভােগ কৰি অপুত্রক হৈ স্বৰ্গী হল। এওঁ ৰজা হােৱা দিনৰেপৰা লাক্লিৰ গণনা চলিছে। এই হেতুকে এই লাক্লিকে আইজে'প লাক্লি বোলে। নৰা * আরু মান দেশতো এই লাক্লি চলিত হৈ আছে ।

 মুংৰিমুংৰাম অৰাজক হলত, পাত্র মন্ত্ৰীয়ে কটকী পঠাই মুংখুমুংজাও দেশৰ ত্যাওখুঞ্জুন ৰজালৈ জনালে। তেওঁ নিজৰ পুতেক খাম্পফাক দিলে। এওঁৰ বংশ অনুক্ৰমে ৰজা হৈ আহিল। বহুত পুরুষৰ পাচত এজন ৰজা অপুত্রক হৈ


 * মুংকং দেশৰ নহচান্‌ফা নৰা ৰজা ।