এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[ ২৪ ]
লুকালে সূরুজ পছিম-গিৰিত,
সরু সরু তৰা হয় বিকসিত।
কৰে শান্তধীৰে জ্যোতি কম্পমান্;
কেনে নো প্ৰসন্ন আকাশ উদ্যান।
ধৰিছে পৰ্ব্বত শিখৰৰ সাৰি-
স্বৰ্গৰ জখলা হয় যেন পাৰি।
নীলবৰ্ণ শোভা ধৰি চকু ৰমে।
মেঘাৱলী নামি ওপৰত ভ্ৰমে।
চোৱাঁ, অবিৰাম নদী চলি যায়;
বুকুত বিবিধ তৰঙ্গ খেলায়।
জানিবা, ইবোৰ ঈশ্বৰ-সৃজন;
কৰিছে তেওঁৰ মহিমা-কীৰ্ত্তন।
⸻
সত্য।
সত্য বুলিবলৈ নকৰিবা ভয় :
সত্যৰ ৰক্ষক আপুনি ঈশ্বৰ।
সত্য-পতাকাৰ হব জানা জয়।
শেষত সত্যৰ স্বৰগত ঘৰ।
⸻
