পৃষ্ঠা:সাধু-কথাৰ কুকি.pdf/২০২

পদো-“একে অপমানৰ কথা নহয়, শুনি যা, শুনি “স্ক কথা কবলৈ। ভদো-আকী? কি সখি হে, দদাই কি সখিপতি মনে মনে কুৰি বছৰীয়ান। কথাৰ কুকি জক্টোৱৰে নিজে ঘেৰাক পানী দুয়েক পদে আৰু? দদাই, তুমি'লগু লৰা। ইমানকৈ , নহয় একা!” পদো-“আঃ? মেলি ধুঃখ তই অবুজন হৈছ হিয়াৰ শুনি যা। এনেতে সৰোব সে? জাৰ কোৱৰৰ চকু ল। দে ধুলি এজনী দিপলিপ, কন্যাই কাষত কলহ লৈ পানী নিল আদিৰ ছোৱালীজনীৰ ৰূপ দেখি ৰাজকোঁৱৰ মুছকছ গৈ মাটিত। - লৰাই সখি, কি হল?” বুলি কোৱাল মাৰি কোৱৰক ধাঁতেওঁ লিলৈ পানী দিবলৈ - বোপা, দো-“কি দদাই, লিগিৰীৰ লৰাই ৰজাৰ কেঁৰ সখি আঁতৰা ছ কি মাতিবলৈ দিলা! কম বিয়াদপ নহয় দেখিছো।” পদো—“বোৰাম অকৰাৰাম | শুনি যা, শুনি ষ। ধু ভদো-"কি সাধু-কথা! দদাই যোৱা। সাধু কথা : কেঁৱৰক “এনে অপমান কৰিবলৈ এৰি দিব পাৰিনে?” ৰাজকোঁৱৰে লিগিৰীৰ লৰক কলে, সখি— বৰ্জিত লিগিৰীৰ লৰাই তাৰ কোন বাপেকৰ কালৰ কাই আলহীক খি। ৰাজকোঁৱৰে কেতিয়াও তাক সখি বোনা নাইজানা এইবিলাক বৰ অসহনীয় কথা!” পদো-“ভদে, তই কিবা কেছুৱা লৰা হলি দেখোন: কটাদি কটা, কপ, আকৌ কি তই সেইবোৰ নিয়ম বিচাৰিছ? বাৰু শুন, ৰজাৰ লৰাই লিগিৰীৰ লৰাক কলে, সখি, মই যদি সেই বিয়া কৰিবলৈ নেপাও, তেন্তে মই এই খিনিতে প্ৰাণ, ? ইনিও তিনিও বমান বজাত। ২ টাকা মাৰ্কা, এ 5 পাতিছে। { কৰি ক