সাধনা
চাহাব—আপোনাৰ লগত মোৰ বিশেষ কথা আছিল।
দীন—বোধকৰোঁ সেই কথা ইয়াত পাতিলেও কাৰো অনিষ্ট নহয়।
চাহাবে একো নকৈ দীনবন্ধুৰ ওচৰতে ঠেং-ঠুং মেলি বহিল। তাৰ পিচত সুধিলে,—“হিন্দুধৰ্ম্মৰ বিষয়ে ভালকৈ ক’ত পোৱা যায়?”
দীন—উপনিষদ, গীতা, আৰু বেদান্ত পাঠ কৰি বুজিব পাৰিলেই হিন্দুধৰ্ম্মৰ বিষয়ে জানিবলগীয়া সকলো কথাৰ তত্ত্ব পোৱা যাব। অকল হিন্দুধৰ্মৰ কিয়, জগতৰ সকলো ধৰ্ম্মৰ মূল তত্ত্ব তাৰ ভিতৰতে আছে।
চাহাব—এইবোৰ কিতাপৰ ইংৰাজা অনুবাদ আছেনে?
দীন—বহুত আছে।
চাহাব—আটাইতকৈ যি কেইখন ভাল তাৰ ঠিকনা এই বহিখনতে লিখি দিয়কচোন। স্বামীজীৰ কিতাপৰ ঠিকনাটোও দিব।
চাহাবে তেওঁৰ টোকা বহিখন দীনবন্ধুক দিলে; দীনবন্ধুৱেও সকলোখিনি কিতাপৰ নাম তাত লিখি দিলে। চাহাবে বহিখন লৈ দীনবন্ধুক ধন্যবাদ দি ক'লে,—“মোৰ বোধেৰে আপুনি কলেজ প্ৰফেচৰ।”
দীন—মই তেনে একো নহয়, মই খেতি কৰি ভাত খোৱা মানুহ।
specimen of the unsaved who knew more philosophy and religion than all the parsons and ministers in the whole country. Religion was presented in an agreeable light for the first time to them. There was more in it than they had ever dreamed; argument was impossible. He played with the parsons as a cat plays with a mouse. They were in a state of consternation. What could they do? What they always do-they denounced him as an agent of the devil. But the deed was done. He had sown the seed and the Americans commenced to think.
Li Hiung Chang Scrap Book.
-২৩৬-
