এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
সাধনা।
থাকোঁ মানে তাৰ নিয়ম-প্ৰণালী মানি চলিবলৈ বাধ্য। সেই বাবে আপুনি অসন্তোষ নকৰিব।
ঠিক এনে সময়তে চেক্ৰেটাৰী আহি ওলাল। ৰমণীমোহনে আত্ম-পৰিচয় দি চেক্ৰেটাৰীৰ লগত বহুত ইংলণ্ডীয় কথা পাতিলে। চেক্ৰেটাৰীয়ে নিজে ইংলণ্ড দেখা নাই; গতিকে সেইবোৰ কথা আগ্ৰহেৰে শুনিলে।' কথাৰ মূৰত ৰমণীয়ে প্ৰভাৰ মতামতৰ চমু আভাস দি সেই ৰাতিৰ নিমিত্তে তাতে থাকিবলৈ চেক্ৰেটাৰীক অনুমতি খুজিলে। চেক্ৰেটাৰীয়ে ক'লে,-“মোৰ একো কথা নাই; প্ৰভাৰ আপত্তি নাথাকিলে আপুনি আজিৰ ৰাতিটো অনায়াসে ইয়াত থাকিব পাৰে।”
প্ৰভাই ক'লে—“পিচত জানোচা কথা শুনিব লাগে?”
চেক্ৰেটাৰী—দূৰণিবটীয়া মানুহ ছোৱালী ধৰিবলৈ আহিলে ৰাতি থাকিব লাগেই; সেইটো দেশৰ দস্তুৰ; তাত কোনে কি ক’ব পাৰে।
চেক্ৰেটাৰীৰ কথাত প্ৰভাই আৰু একো নকলে। ৰমণীমোহন
সেই ৰাতিৰ নিমিত্তে তাতে আলহী ৰ’ল।
⸻⸺
-১৮০-
