এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
নবম পটল
নাৰদ বদতি প্ৰভু দেৱ মহেশ্বৰ।
সবে মনোৰ্থ পূৰ্ণ হৈলেক মনৰ॥
সকল সংশয় প্ৰভু তোমাৰ সম্বাদ।
তৰিয়৷ লভিলোঁ প্ৰভু দুৰ্লভ প্ৰসাদ॥ ৩২৫॥
কৃতকৃত্য ভৈলোঁ প্ৰভু তোমাৰ কৃপাত।
সামান্য সংশয় কিছু আচয় আমাত॥
কৃষ্ণ-পদ-সেৱনত মহা লাভ পাই।
ভুকুতি মুকুতি আনো ঠাৱতে মিলাই॥ ৩২৬॥
তভো লোকে অন্য দেৱ ভজে কি কাৰণে।
ইহাৰ যুগুতি প্ৰভু কহিয়ো আপোনে॥
অদ্ভুততো অদ্ভুত মানো মোৰ মনে।
অন্য দেৱ পূজে এৰি দেৱ নাৰায়ণে॥ ৩২৭॥
শঙ্কৰ বদতি হাসি শুনা মুনিবৰ।
পূৰ্ব্বে কথা হুয়া আছে আথান্তৰ॥
পূৰ্ব্বে আদি সত্য যুগে লোক নিৰন্তৰ।
হোৱে কৃতকৃত্য সবে নাৰায়ণপৰ॥ ৩২৮॥
বিষ্ণুকেসে মাত্ৰ সবে পূজয় সাক্ষাত।
অন্য দেৱতাৰ নামে নেদে ফুল পাত॥
তেবে সব দেৱগণে মহা দুখ মনে।
মোক লাগ লৈয়া সবে পৰম যতনে॥ ৩২৯॥
