এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৭
সাত্বত তন্ত্ৰ।
উত্তমক ভক্তি ভাবে মানিব সদাই।
সমানক মানিবেক মিত্ৰ যেন ভাই॥ ১৯১॥
অধমক দায়া ক্ষমা উপেক্ষা শত্ৰুক।
দ্বেষহীন হুয়া মান্য কৰিব জন্তুক॥
সকলতে সমদৃষ্টি পৰ্য্যন্তে ভাবিব।
অল্পকালে পৰম আনন্দৰূপ পাইব॥ ১৯২॥
ত্ৰেতা যুগে প্ৰাণী সব যাপ্য হোম-পৰ।
সুবিনীত সুখী মহা গৃহস্থ সুন্দৰ॥
গোবিন্দ যজ্ঞে সি কালত মোক্ষ সাধে।
সেহি সে পৰম ধৰ্ম্ম একোৱে নবাধে॥ ১৯৩॥
সি কালত যজ্ঞ মূৰ্ত্তি ৰক্তবৰ্ণ হৰি।
নিত্য নৈমিত্তিক যজ্ঞে যজে ভক্তি কৰি॥
আঠ নাম যুক্ত বেদ বিধানে যজয়।
এহি মতে সিকালও মুকুতি সাধয়॥ ১৯৪॥
দ্বাপৰ যুগৰ লোক সবে হৃষ্ট পুষ্ট।
ভোগে আসকত সুখ দুখত সন্তুষ্ট॥
সি বেলা কৃষ্ণৰ সেৱা মোক্ষৰ সাধন।
অঙ্গ আৰু উপাঙ্গ যে দ্বিবিধ পূজন॥ ১৯৫॥
পূজাসে পৰম ধৰ্ম্ম দ্বাপৰ যুগৰ।
মহাৰাজ বিভূতিয়ে পূজে নিৰন্তৰ॥
সিকালত পীত বৰ্ণ মূৰতি সুন্দৰ।
বেদ মন্ত্ৰ বাঢ় নামে মুক্তি সাধে নৰ॥ ১৯৬॥
