পৃষ্ঠা:সাত্বত তন্ত্ৰ.djvu/৫৬

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪২
সাত্বত তন্ত্ৰ

বক্তা যাতো শিৱ  শুনন্তা নাৰদ
 এতেকে শাস্ত্ৰ গহন।
আৰ সবে অৰ্থ  মই কেনে পাইবোঁ
 বুজিবাহা শিষ্টজন॥ ১৭০॥
তথাপি শৰণ  ভক্তিৰ মহিমা
 শুনি মোৰ শ্ৰদ্ধা ভৈল।
কৃষ্ণ শৰণৰ  শুনা যেন মত
 মহিমা শাস্ত্ৰত কৈল॥
সকলে আচাৰ  ৰহিত পামৰ
 মহা শঠ বুদ্ধি হয়।
জগত বঞ্চক  দম্ভী অহঙ্কাৰী
 অপেয় যিটো পিয়য়॥ ১৭১॥
হিংসুক পিশুন  পাপী অন্ত্যজাতি
 নিষ্ঠুৰ ক্ৰুৰ যিজন।
ভাৰ্য্যা পুত্ৰধন  দেহ ইন্দ্ৰিয়ত
 আসকত সৰ্ব্বক্ষণ॥
এহ্ন সৰ্ব্বাধমো  যদি কৃষ্ণপদে
 লৈলেক এক শৰণ।
তত কাল মাত্ৰ  সিয়ো শুদ্ধ হয়
 কহিলোঁ দৃঢ় বচন॥ ১৭২॥
এতেকে কৃষ্ণৰ  অভয় চৰণে
 শৰণ লৈলোঁ সাদৰি।