এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৪
সাত্বত তন্ত্ৰ।
দেহ নিৰ্ব্বাহৰ বিনে যতেক বিষয়।
কৰিলে ভক্তিক স্তম্ভ কৰাৱে নিশ্চয়॥
সংক্ষেপে কহিলোঁ মই নিষেধ তোমাত।
ভক্তি-বিনাশক দোষ শুনিও সাম্প্ৰত॥ ১৪৩॥
নিৰ্গুণা ভক্তিৰ নাশ প্ৰাণী হিংসা কৈলে।
ভাগৱতী নাশ হোৱে অহঙ্কাৰ ভৈলে॥
প্ৰেমময় নাশ হোৱে সন্তৰ দ্বেষত।
নিজ গুৰু অনাদৰে সবে ভক্তি হত॥ ১৪৪॥
আৰু যিবা দ্বেষ কৰে আপোন গুৰুক।
ভক্তি কৰন্তেয়ো সিটো যাইবে নৰক॥
দোষ দৃষ্টি কৰিলে আপুনি দোষী হয়।
সেহি সেহি দোষৰ যে ফলক পাৱয়॥ ১৪৫॥
মনুষ্য বুদ্ধিক যিটো গুৰুত কৰয়।
কুঞ্জৰ স্নানৰ মতে সবে ব্যৰ্থ হয়॥
সৰ্ব্ব সাধনতে শ্ৰেষ্ঠ গুৰু সেৱা জানা।
তেবে মাধৱত ভক্তি হুইবে মনে মানা॥ ১৪৬॥
যিটো মহাজনে গুৰু বাক্যক কৰয়।
ইহাকেসে গুৰু সেৱা বুলিয় নিশ্চয়॥
নিগুৰ্ণা ভকতে কৰিবেক ভূত দায়া।
ভগৱতী ভকতৰ নিষ্ঠা মন কায়া॥ ১৪৭॥
প্ৰেমময়ী ভকতৰ প্ৰীতি বৈষ্ণৱত।
হৰিৰ যশস্যা শুনিবেক অবিৰত॥
