এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮৮
সাত্বত তন্ত্ৰ
মোৰ ইটো মন পাপিষ্ঠ দুৰ্জ্জন
নৰমে তযু কথাত।
আবে কি কৰিবোঁ দিয়ো উপদেশ
শৰণ লৈলোঁ তোমাত॥
মই যেন মত জানা ভাল মত
কিছুৰো নভৈলোঁ পাত্ৰ।
তোমাৰ চৰণে ভক্তি পাইলে সবে
মই সে ৰহিলোঁ মাত্ৰ॥ ৩৭১॥
মই সম নাহি পাতকী পৰম
তুমি সম পাপহাৰী।
যেহেন যুৱাই তেনয় কৰিয়ো
শৰণ লৈলোঁ মুৰাৰি॥
শুনা সৰ্ব্বলোক মোৰ নিজগুৰু
দামোদৰ কৃপাময়।
তাহান মহিমা কৈয়া নপাওঁ সীমা
অনন্ত গুণ আলয়॥ ৩৭২॥
আছিলন্ত এক দ্বিজ শুদ্ধমতি
তানে মুখ্য পাৰিষদ।
নামে ভগৱম্ভ মহা গুণৱম্ভ
নাহি যাত লোভ মদ॥
ৰূপে মনোহৰ গৌৰ কলেৱৰ
সকলে লোকৰঞ্জন।
