এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৬
সন্তসাৰ।
বৈষ্ণবে ঈশ্বৰ হয় হ শদ্ধে হৰ।
ৰা শব্দে ৰাধা, ঈ শব্দে ঈশ্বৰ॥
ম শব্দে ঈশ্বৰ অ শব্দে বেদ।
ন শব্দে ঈশ্বৰ জানিবাহা পৰিচ্ছেদ॥৮০॥
ও শব্দে ধেনু আৰু জানি বৃন্দাবন।
অৰ বিন্দ শব্দে পাদ পঙ্কজ চৰন॥
এহি মতে নাম মাত্ৰ জানা ঈশ্বৰৰ।
বুজিবে লাগয় সবে কৰি সাৰোৰ্দ্ধাৰ॥৮১॥
মাধবে বোলন্ত বাপ কহিয়ো সতত্।
কেই বিধ সম্প্ৰদা কই হৰিৰ নামত॥
শঙ্কৰে কহন্ত শুন বান্ধৱ মাধৱ।
তিনি গোট সম্প্ৰদা দুই গোট বৈষ্ণৱ॥৮২॥
আদি সত্য যুগে ছিল শুদ্ধধৰ্ম্ম কাম।
মহেশে কহিলা শুন ব্ৰহ্মা আত্মা ৰাম॥
পূৰ্ণ স্বরূপে বেদ স্বৰূপে সজ্জতি।
শুনিলে কীৰ্ত্তন মাত্ৰ সবে হৰে গতি॥৮৩॥
জাতি ভেদ বৰ্ণ নাই কয়া ভকতৰ।
স্ৰৱন কীৰ্ত্তন জাই বৈকুণ্ঠৰ নৰ॥
এহি ধৰ্ম্ম শিৱে পাৰ্ব্বতীক কহি লন্ত।
তাতে অনন্তৰে নন্দীয়ে শুনিলন্ত॥৮৪॥
এহি শিৱ সম্প্ৰদা জানিবা মহামতি।
নাৰী সম্প্ৰদা আৰু শুনিয়ো সম্প্ৰতি॥
