পৃষ্ঠা:সন্তসাৰ.djvu/১৬

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
সন্তাসাৰ।

মাধবে বোলন্ত যুগধৰ্ম্ম কৰি নাম।
কলিত নামেহে যুগধৰ্ম্ম অনুপাম॥
গুরুতে আশ্ৰয় ভকতত প্ৰীতি কৰি।
এহিতো পৰম ধৰ্ম্ম লৈয়োক সাদৰি॥ ৩৭॥
শ্ৰীনাৰায়ণে ব্ৰহ্মা আগে কহিলেক।
ঈশ্বৰ জীৱন মায়াঁ মোত তৰনক।
জ্ঞান বিজ্ঞানত হোৱে ৰহস্য প্ৰমাণ।
নাৰদে ব্যাশত আৰ্থ্য শ্লোক যেন স্থান॥ ৩৮
বৰং ৰহস্য জাতী দ্ৰব্য গুণ হোৱা।
বাৰে শ্লোক শুকে পৰীক্ষিতত কহিয়া॥
এহিমতে জানা বাৰ স্কন্ধ ভাগৱত।
শুনা আবে ভাগৱত লক্ষণ সমস্ত॥ ৩৯॥
সঙ্গ বিসঙ্গ শুনি পৌষ নতৰয়
সমন্ত ঈসানু মুক্তি নিৰ্গুণ আশ্ৰয়॥
ব্ৰহ্মা নাৰদত কৈলা নাৰায়ণ হুয়া।
নাৰদে ব্যাশত ব্ৰহ্মা হুৱা প্ৰপিয়িঞ্চা॥ ৪০॥
দৈপায়ন শুকত নাৰদ হুৱা কৈলা।
শুকে পৰিক্ষিতত ব্যাস হুৱা প্ৰপঞ্চিলা।
শুকে সৌনকত তুস্ত হুৱা কহিলস্ত।
অদ্যাপিও যায় মন ধৰ্ম্মক শুনন্ত॥ ৪১॥
এতে কেহে হিতো গুরু জানি কৰা কায়।
পূৰ্ণ কৃষ্ণ বুলি তাক জানিবা নিশ্চয়॥