এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
সন্তসাৰ।
মহা ভোগ ইচ্ছা যেন ভৈলা দৰিদ্ৰৰ।
লঙ্কা যেন চাৰিবেক ভৈলয় শিক্ষৰ॥
জানি বুদ্ধ জনে মোক নিন্দা নকৰিবা।
শাস্ত্ৰ সাৰ বিছাৰিয়া আপুনি বুজিবা॥৪॥
সকলো শাস্ত্ৰৰ সাৰ অণুবন্ধ যত।
তাকে নিবন্ধিলো যত চুৱয় মনত॥
সকলো শাস্ত্ৰৰ সাৰ হৰি নাম ধৰ্ম্ম।
আত ব্যতিৰেক ব্যৰ্থ আন যত কৰ্ম্ম॥৫॥
পূৰ্ব্বে হংখ নাৰায়ণে ব্ৰহ্মাত কহন্ত।
পুৰুষোত্তমৰ যত মহিমা অনন্ত॥
কনক বৈকুণ্ঠে থাকে প্ৰভূনিৰাকাৰ।
তাহান স্থানৰ বিনোদৰ নাহি পাৰ॥৬৷।
সীমা সংখ্যা নাহিকে কনক বৈকুণ্ঠৰ।
তাত কাংশে প্ৰকাশন্ত পূৰুষ ঈশ্বৰ॥
শ্যামল শৰীৰ পীত বস্ত্ৰে পৰিধান।
শিৰত কিৰিতি জ্বলে মছিত সস্থান॥৭॥
মকৰ কুণ্ডল গলে সোভিয় কৰ্ণত।
হাৰ গজ মণিৰ বন মালা ওপৰত॥
ছাৰু চতুৰ্ভূজ ইটো আজানু লম্বিত।
কঙ্কন কেয়ুৰ তাৰ কৰয় ৰঞ্জিত॥ ৮॥
কৰতল ৰাতুল আঙ্গুলী প্ৰকাশয়।
প্ৰতি আঙ্গুলীত ৰত্ন আঙ্গুঠী জ্বলয়॥
