এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৪
সটীক নামঘোষা
- ছয়াশীখন নৰককুণ্ড। ভাগৱতৰ মতে নৰক পৃথিৰীৰ
- দক্ষিণফালে মাটিৰ তলত পানীৰ ওপৰত; তাত
- যম সপৰিবাৰে আছে। মানুহ মৰাৰ পাচত যমে
- জীৱবোৰ তালৈ নি পাপ-পুণ্যৰ বিচাৰ কৰে।
- নৰকবোৰ তাতেই আছে বুলি কয়। [ চৌৰাশী
- নৰক অৰ্থে অসংখ্য নৰক ধৰাই বোধ কৰোঁ ভাল
- হব।
- কেইখনমান নৰকৰ বিবৰণ তুলি দিয়া হলঃ-
তামিশ্ৰ নৰক :— ঘিটমিটীয়া আন্ধাৰ; পাপী ইয়াত পৰি খাবলৈ
- ভাত-পানী একো নাপায়; যমদূতে টঙনিয়ায়।
- পৰ-ধন, পৰ-স্ত্ৰী আৰু পৰ-পুত্ৰ যি হৰণ কৰে,
- সি সেই নৰক ভোগ কৰিবলৈ পায়।
অন্ধতামিশ্ৰ নৰক :—এই নৰকত পাপীৰ বুদ্ধি নষ্ট আৰু স্মৃতি ভ্ৰম
- হয়। যমদূতে ইয়াত পাপীক নানা যাতনা দিয়ে।
- যি পতিক বঞ্চনা কৰি নিজে সুখ ভোগ কৰে,
- সি এই নৰক পায়।
ৰৌৰৱ নৰক —সাপতকৈও এক প্ৰকাণ্ড খঙাল প্ৰাণী আছে তাক
- ৰুৰু বোলে। এই নৰকত পাপক ৰুৰুৱে খোটে।
- যি মানুহে “এই শৰীৰেই মই”, “এইবোৰ ধন
- মোৰ” এনে অজ্ঞানত মুগ্ধ হৈ প্ৰাণীৰ অনিষ্ট কৰে
- সি মৰাৰ পাচত এই নৰক ভোগ কৰে।
