যিলোকে ৰাম-কৃষ্ণ নামৰূপ একোৰে অনিষ্ট কৰিব নোৱাৰা কৱচ সদায় পিন্ধে অৰ্থাৎ সদায় ৰাম-কৃষ্ণ নাম লয়, তেওঁক সত্ত্ব, ৰজ, তম তিনি গুণে পড়িব নোৱাৰে। অভেদ্য কৱচ পিন্ধিলে যিদৰে অস্ত্ৰৰ আঘাত গাত নালাগে, সেইদৰে ৰাম-কৃষ্ণ নাম ললে সংসাৰিক পীড়া কৰা উক্ত ভিনিগুণে লোকৰ অধীৰ কৰিব নোৱাৰে।
[ ২৬০ ]
হিৰণ্যকশিপু প্ৰহ্লাদপুত্ৰক
নানান দুৰ্গতি দিল।
হৰিনাম মহা কৱচ প্ৰভাৱে
তান নোন নলৰিল॥
(হিৰণ্যকশিপু নামে দৈত্য ৰজাই হাক দিয়া সত্বেও তেওঁৰ পুত্ৰ প্ৰহ্লাদে যেতিয়া হৰি-নাম লবহৈ এৰা নাছিল, সেই সময়ত) তেওঁ পুত্ৰ প্ৰহ্লাদক নানা দুৰ্গতি দিয়ে। কিন্তু প্ৰাহ্লাদে হৰি নামৰূপ অভেদ্য কৱচৰ সহায় লোৱাত সিমান শাস্তিতো তেওঁৰ শৰীৰত কোনো ৰকমৰ আঘাত লগা নাছিল। [ প্ৰহ্লাদে একান্তমনে হৰি- নাম লৈ আছিল; বাপেকে নানা শাস্তি দিয়াতো তেওঁৰ গাত কোনো শাৰীৰিক দুখ লগা নাছিল।]
[ ২৬১]
একান্ত শৰণে যিটো নাম লৰে
ফুৰা তাঙ্ক হৰি ৰাখি।
